Opinie - Circuit Park Zandvoort: welke coureur koopt het circuit?

Afgelopen week verscheen er een bericht in de Telegraaf, de krant van wakker Nederland, waarin werd gesproken over de beslagen op de bankrekeningen door sponsorbemiddelaar Jurriaan van de Kamp. Direct erna verschenen er berichten dat het uitstaand saldo van de debiteuren hoger was dan de vorderingen van de crediteuren. Niets aan de hand, business als usual, zoals men zegt. Een verhaal dat klopt als alle debiteuren hun rekening betalen, maar in de wereld van de autosport is het betalen van de rekeningen eerder een wonder dan een vaststaand feit. Een vervolgartikel in wederom dezelfde Telegraaf geeft toch een ander, iets minder fraai, beeld.
Het positieve is dat het circuit van Hans Ernst (eigenaar en oud-directeur) winst maakt, dat kan helaas niet elk circuit zeggen. Ernst die in het bidbook vermeldt dat persoonlijke motieven (gezondheid) en pensioen de redenen zijn voor de verkoop. Op een omzet van zeven miljoen Euro, afkomstig uit kaartverkoop, sponsoring en verhuur, is de winst drie tot vier ton per jaar. Een mooi getal maar winstpercentages van 4% tot 6% zijn niet gezond voor de lange termijn en in het algemeen niet interessant voor een investeerder. Zeker als men weet dat er nogal wat achterstallige werkzaamheden ingehaald moeten worden. Een nieuwe starttoren, verbeterde sanitaire voorzieningen en comfort, nieuw asfalt op de baan en een betere toegang tot het circuit zijn enkele nog uit te voeren werkzaamheden. Ondanks de uitbreiding van het aantal UBO-dagen (Uitzonderlijke Bedrijfs Omstandigheden, lees: je mag lekker veel herrie maken) van 5 dagen (2 weekends) naar 12 dagen (4 tot 5 weekends) mag op korte termijn geen flinke toename verwacht worden in de inkomsten en hopelijk de winst. Nieuwe grote evenementen ontstaan niet zomaar en van de weinige grote autosportevenementen die er nog zijn, mag je niet verwachten dat ze zo maar even gratis naar Zandvoort komen.
Een relatief lage winst, veel kosten die in de korte toekomst genomen moeten worden, geen snelle groei omzet/winst te verwachten, een kwakkelende nationale racegemeenschap, een moeilijk bereikbare locatie op mooie zonnige dagen en een nationale economie die maar blijft sputteren. Een Hummer verkopen aan een geitenwollensokkenridder is in dat licht bezien een fluitje van een cent. In het artikel wordt een vraagprijs genoemd van tien miljoen Euro, een leuk bedrag voor een lap grond als je er huizen, hotels en kantoorpanden op mag zetten. De gemiddelde prijs in Nederland is €390,00 per vierkante meter, de oppervlakte van Circuit Park Zandvoort is 68 hectare. Voor wie kan rekenen, dan is tien miljoen een schijntje! Echter tien miljoen voor een bedrijf met een winst van drie tot vier ton is absurd duur. Dat is een verhouding van 25 tot 33 maal de nettojaarwinst, een verhouding van vijf tot zeven is veel gangbaarder heden ten dage. Hans Ernst geeft in het artikel aan dat in het verkoopcontract zwart-op-wit komt te staan dat het circuit niet mag verhuizen. Mogelijkheden voor woningbouw en dergelijke zijn dus uitgesloten op dit stuk grond in de mooie duinen. Het blijft na de verkoop dus een circuit, daar mogen we als liefhebber Ernst dankbaar voor zijn.
In de gilde der gefortuneerde Nederlandse coureurs en tevens zakenman zijn er enkele die hun mening verkondigen in de Telegraaf. Projectontwikkelaar Hans Hugenholtz junior - zijn vader was de eerste directeur van het circuit - zou samen met een groep investeerders een potentiële koper kunnen zijn. Hugenholtz wil de toekomst van het circuit veilig stellen en niet ten prooi laten vallen aan megalomane bouwprojecten, zoals bij de failliete Nürburgring. Een koopprijs komt niet over zijn lippen. Eén van de grootste klanten van CPZ, Michael Bleekemolen, ziet een koop tegen een gezonde prijs wel zitten. Voor zijn Raceplanet-activiteiten kan hij dan bij zichzelf huren. Of een dergelijke constructie gezond is, is een andere vraag. Formido-topman Jan van den Ham is ook één van de kandidaten, hij hamert erop dat op zeer korte tijd de verbouwing moet starten om de kosten niet hoger te laten uitvallen. Uiteraard een manier om de inkomsten van de omringende Formido bouwmarktfilialen te laten stijgen. Voormalig verzekeraar en prominent lid van de Quote 500, Ronald van de Laar is ook te vinden voor het behoud van het circuit. Zonder Circuit Park Zandvoort is autosport volgens hem in Nederland een terminale patiënt. De meest geschikte kandidaat is misschien wel David Hart, niet weg te slaan uit de Quote 500 en nooit verlegen om zijn mening uit te spreken. Hart, die ooit heeft geroepen nooit meer op Zandvoort te willen racen vanwege alle geruzie in de Zandvoort-clan en dat redelijk heeft volgehouden de laatste jaren, is hard in zijn oordeel over Ernst. "Het probleem is alleen dat Hans Ernst zijn boeken lang niet op orde heeft gehad. Daardoor is het heel moeilijk om te kijken of er een goed verhaal van valt te maken", aldus Hart. Verdere uitspraken van Hart in het artikel zijn keihard maar berusten wel op feiten en waarheden.
Mannen zoals Van de Laar of Hart zouden bij wijze van spreken het circuit kunnen kopen van het kleingeld in hun beurs. Ook anderen, die in ons artikel niet geciteerd werden, zijn in de running en eentje zou zelfs al vrij ver gevorderde onderhandelingen hebben gevoerd. Zijn de commentaren in De Telegraaf een manier om de prijs te drukken bij Ernst? Waarom niet, diverse heren hebben laten zien dat ze beschikken over een gezonde Hollandse koopmansgeest. Laten we in ieder geval hopen dat de toekomstig koper geen Business-class fantast is zoals Jerry Langelaar die destijds verkondigde 28 miljoen Euro te willen betalen voor het circuit. En toen kwam de crisis en die blies het sprookje uit...........